Het verhaal (spoilervrij)
Zoals je van de Conjuring-films gewend bent, draait ook The Conjuring: Last Rites om een waargebeurde zaak die opnieuw onder je huid kruipt. Vanaf het eerste moment zit de spanning er strak op. Het tempo is hoog, maar tegelijk voel je dat alles zorgvuldig wordt opgebouwd. Wat deze film bijzonder maakt, is dat alles teruggrijpt naar eerdere delen, alsof het universum zich langzaam sluit en je de rode draad pas nu écht volledig ziet.
De makers hebben een case gekozen die niet alleen enger voelt dan ooit, maar ook emotioneler. Zonder te verklappen wat er precies gebeurt, kunnen we zeggen dat je als kijker constant tussen hoop en angst wordt heen en weer geslingerd. De suspense is zó aanwezig dat je bijna vergeet adem te halen.
Een waardig slot van de reeks
Wat Last Rites zo sterk maakt, is hoe het fungeert als finale. De film weet het verhaal van Ed en Lorraine Warren niet alleen waardig af te ronden, maar geeft ook een gevoel van afronding aan de hele Conjuring-saga. Het voelt groots, intens en zelfs ontroerend op momenten. En ja, ook keihard eng, misschien wel meer dan in alle voorgaande delen.
De Conjuring-films hebben de afgelopen tien jaar een eigen plek in de horrorwereld geclaimd. Waar veel franchises inzetten op goedkope schrikmomenten, wisten deze films spanning en emotie te combineren met het gegeven dat alles gebaseerd is op waargebeurde dossiers van de Warrens. Dat zorgde ervoor dat je tijdens het kijken steeds dacht: stel dat dit écht gebeurd is… Met Last Rites wordt die lijn overtuigend afgesloten.
Filmtechniek, dé spanningmaker
Een belangrijk element van Last Rites is hoe de filmtechniek de spanning ondersteunt. De cameravoering dwingt je soms letterlijk mee te kijken waar je eigenlijk niet wílt kijken. Lange stiltes, kleine geluidjes in de achtergrond, en dan plots een explosieve dreun. Het zijn precies die momenten die maken dat je hart een sprongetje overslaat.
Ook de muziek is hier een belangrijke speler. In eerdere Conjuring-films werden thema’s vaak groot en bombastisch ingezet, maar in Last Rites is de soundtrack subtieler en beklemmender. Het geluid sluipt bijna ongemerkt je oren in en bouwt laag voor laag aan een sfeer die je kippenvel bezorgt.
Onze ervaring bij de speciale vertoning
De sfeer tijdens de vertoning was fantastisch. Iedereen zat op het puntje van zijn stoel, en bij sommige schrikmomenten vloog de halve zaal tegelijk omhoog. Ikzelf had ook echt momenten dat ik dacht: oh shit, nu komt het, of dat ik perplex stond door de wendingen in het verhaal. Dat gezamenlijke, het weten dat je samen een soort horror-achtbaan instapt, maakt zo’n première extra bijzonder. Je voelde gewoon dat dit hét afscheid was van een reeks die horror opnieuw groot heeft gemaakt. Er zat zeker een verschil tussen deze premiere en die van A Minecraft Movie.
Mijn mening over de film
Persoonlijk vond ik dit dé sterkste Conjuring-film. Het verhaal klopte, de spanning was constant aanwezig en het voelde echt als een afsluiter waar fans blij van gaan worden. Natuurlijk is het nog steeds horror, dus je moet er tegen kunnen, maar voor liefhebbers is dit een must-see.
Waar sommige eerdere delen soms een dipje hadden in tempo of impact, blijft Last Rites maar doorgaan. Het bouwt zorgvuldig op, haalt dan snoeihard uit, en sluit af met een prachtig en beklemmend einde. Op meerdere momenten betrapte ik mezelf erop dat ik echt gespannen in mijn stoel zat, wachtend op de klap die ging komen.
Op een schaal van 1 tot 10 zou ik hem een dikke 9,4 geven.
Voor wie is deze film?
The Conjuring: The Last Rites is overduidelijk bedoeld voor fans van de reeks, maar ook voor horrorliefhebbers in het algemeen. Zelfs als je niet elk spin-offdeel hebt gezien (Annabelle, The Nun), kun je dit slotstuk prima volgen. Voor nieuwkomers kan het verhaal misschien wat groot aanvoelen, maar de film legt genoeg uit om je mee te nemen zonder dat je verloren raakt.
Wel moet je tegen spanning kunnen. Dit is geen luchtige horror die je even makkelijk tussendoor kijkt. De film speelt voortdurend met je zenuwen en zet je steeds op het verkeerde been. Voor wie daar niet van houdt, kan dit te heftig zijn. Maar voor de echte horrorfan is dit smullen van begin tot eind.
Conclusie
The Conjuring: Last Rites is niet zomaar nog een horrorfilm, maar een waardig slotstuk van misschien wel de bekendste horrorreeks van de afgelopen tien jaar. Met een ijzersterk verhaal, bloedstollende suspense en een einde dat zowel eng als ontroerend is, gaat dit deel de boeken in als een echte klassieker. Voor horrorfans is dit verplichte kost.
