Daar lag het, een groot rechthoekig cadeau, glanzend ingepakt met vrolijk papier. Mijn hart bonsde in mijn borst terwijl ik het openmaakte. Onder het papier verscheen een doos met een zwart-witte afbeelding van een apparaat dat ik alleen uit folders kende: de Atari 2600. Mijn eigen spelcomputer. De emoties waren overweldigend—blijheid, dankbaarheid, en iets dat ik nog niet eerder had gevoeld. Tranen welden op, maar thuis werd niet gehuild. Ik vluchtte naar de wc om ongezien een traantje weg te pinken, een moment van pure ontroering.
Atari 2600: De revolutie in een doos
De Atari 2600, of Atari VCS zoals het oorspronkelijk heette, was niets minder dan een technologisch wonder voor zijn tijd. Gelanceerd in 1977 in Amerika en een paar jaar later in Nederland, werd het de pionier van de moderne spelcomputers. Met eenvoudige, kleurrijke graphics en spellen zoals Space Invaders en Pac-Man, wist Atari miljoenen huishoudens te veroveren.
De console bood niet alleen entertainment, maar een nieuwe manier om samen te spelen. Met zijn joysticks en cartridges bracht het een ervaring die compleet afweek van de traditionele bordspellen of het buiten spelen dat toen nog de norm was. In Nederland ging de console in 1980 in de verkoop voor 499 gulden—aardig wat geld in die tijd. Maar wie het geluk had er een te bezitten, voelde zich een koning.
Mijn eigen Atari wereld
De eerste dagen na Sinterklaas stonden volledig in het teken van mijn nieuwe aanwinst. Het aansluiten van de Atari 2600 op onze ouderwetse beeldbuis was al een avontuur op zich. Maar toen het beeld opflikkerde en Space Invaders tot leven kwam, was ik verkocht. De eenvoudige gameplay—een ruimteschip dat vijandige aliens neerschoot—was hypnotiserend. Elke overwinning voelde als een kleine triomf, elk verloren leven een les in doorzettingsvermogen.
Naast Space Invaders waren ook Asteroids en Pac-Man favorieten. Maar ik was niet kieskeurig; zelfs de budgetspellen van de Bart Smit in het Hilvertshof brachten uren plezier. Met elke gulden die ik spaarde, breidde ik mijn collectie uit. Mijn vrije tijd bestond uit de wereld van Atari, waar de rest van de wereld even niet bestond.
De Impact van een spelcomputer
In een tijd waarin er slechts twee tv-zenders waren en vermaak beperkt bleef tot radio, buitenspelen en zo nu en dan een bioscoopbezoek, voelde de Atari als pure magie. De joystick in mijn hand en de eenvoudige, kleurrijke graphics op het scherm boden een ontsnapping die alles overtrof. Ik had iets in handen dat veel meer was dan een spelcomputer. Het was een venster naar een wereld van eindeloze mogelijkheden.
Als ik erop terugkijk, besef ik hoeveel geluk ik had om precies in deze tijd geboren te worden, aan de wieg van de videogame-industrie. De Atari 2600 was niet zomaar een gadget; het was een revolutie die de toekomst van entertainment voorgoed veranderde. En ik mocht die revolutie meemaken.
Dankjewel, Atari
De herinnering aan die Sinterklaasavond blijft een van de meest emotionele momenten uit mijn jeugd. Het cadeau dat ik die avond kreeg, veranderde niet alleen hoe ik mijn tijd doorbracht, maar ook hoe ik naar de wereld keek. Atari heeft mijn jeugd niet alleen verrijkt, maar ook vormgegeven. Het was het begin van een levenslange passie voor technologie en games.
Dus, dankjewel, Atari. Jij gaf me meer dan een spelcomputer. Jij gaf me een herinnering die een leven lang meegaat. En ja, ik was een trendsetter avant la lettre, een voorloper van een generatie die later bekend zou staan als de TikTok-kinderen—maar dan met een joystick in plaats van een telefoon.
Lees ook mijn column over ‘Mijn eerste stappen in de wereld van gaming’
